Anekdota shqiptare 2

Shkon njëri për t’u larë në hamam. Meqë nuk kishte para për të paguar, i thotë hamamxhiut: – A bën me u la, pare nuk kam, por po ta tregoj nji mesele… – Jo, i thotë hamamxhiu, se hamami nuk nxehet me mesele, po me dru, e ato blihen me pare. Del ky jashtë i mërzitur. Kur e pa njëri ashtu nervoz, e pyeti: – Çka ke? I tregoi ky se ç’i kishte thënë hamamxhiu. Ai, e nxori një gur xhevahiri e ia dha duke i thënë: – Merre këtë xhevahir e shko këtyre dy rrugëve, mos e shit, veç pyeti sa po ta vlerësojnë? Shkoi ky rrugës së samarxhinjve, porse kurrkush nuk i jepte kurrgjë. Kur shkoi rrugës së argjendarëve, ata, dikush i thoshte se për ta blerë atë i duhej të shiste dyqanin e dikush se duhej të shiste edhe shtëpinë. Kur u kthye e i tregoi atij se çka i kanë thënë njerëzit e dy rrugëve, ai i tha: – Meseleja nuk i tregohet gjithkujt, prandaj xhevahiri te samarxhiu e meseleja te hamamxhiu, nuk shiten, se nuk ua dinë vlerën, e mos u hidhëro kot.