Gramatika e persishtes

Pas kërkimesh dhe një punë të madhe për përkthimin dhe botimin për herë të parë në gjuhën shqipe, si një homazh në 120 vjetorin e vdekjes së Poetit të madh të shqiptarëve, studiuesi Abdulla Rexhepi, profesor në Universitetin e Prishtinës, publikon për herë të parë në gjuhën shqipe veprën e Naim Frashërit me titullin “Gramatika e persishtes”. Si njëra nga tri gjuhët kryesore (krahas arabishtes dhe turqishtes) të Perandorisë Osmane, persishtja konsiderohej gjuhë e elitës në ambientet arsimore e intelektuale të asaj kohe. Gjithashtu, nga India deri në Shqipëri nëpër ambientet mistike lexoheshin dhe interpretoheshin veprat mistike të shkruara në persisht, siç qenë veprat e famshme të Rumiut, Saadiut dhe Shirazit. Edhe Naim Frashëri u mishërua me gjuhën e kulturën perse dhe një pjesë të konsiderueshme të kreativitetit letrar dhe gjuhësor ia kushtoi kësaj gjuhe e letërsie. Është interesant të theksohet fakti se, deri në vitin 1871, askush, madje, asnjë vendas nuk kishte shkruar gramatikë të persishtes sipas metodologjisë së re. Gramatika e Naimit është gramatika e parë moderne e gjuhës perse. Në parathënien e botimit të parë autori i saj, pra, Naim Frashëri shkruan:“Gramatika është çelësi i secilës gjuhë dhe boshti i të mësuarit sa më lehtë të një gjuhe. Duke ditur rëndësinë e gjuhës së ëmbël perse, si dhe faktin që nuk ekziston një gramatikë moderne në këtë gjuhë, atëherë vendosa të shkruaj këtë gramatikë modeste për mësimin e kësaj gjuhe”.