Princesha e vogël

Në një nga ato ditët e murrëtyera të dimrit, kur mbi rrugët e Londrës varet një mjegull aq e dendur dhe e rëndë, sa fenerët i ndezin që në mëngjes, kurse në dyqane ndriçon gazi, në mbrë-mje, nëpër rrugë ecte ngadalë një kaloshin, ku qe ulur një vajzë e vogël me të atin. Ajo rrinte me kë-mbët mbledhur, mbështetur tek i ati, i cili e kishte përqafuar me njërën dorë, dhe, me një shprehje të mendueshme aspak fëmijërore në sytë e më-dhenj, kundronte kalimtarët. Kjo shprehje dukej krejt e papërshtatshme për fytyrën e saj të vogël. Ajo do të dukej e çuditshme edhe në fytyrën e një vajze njëmbëdhjetëvjeçare, kurse Sara Kru ishte vetëm shtatë vjeçe. Puna është se Sara nuk ngjante me fëmijët e tjerë.