Vetëm veten jo

Në krye i hyra punës me një tufë doreshkrimesh me minitregime që m’i tregoi dhe donte t’i lexoja, ishte e para herë që më jepte një dorëshkrim për të lexuar. Dua t’i lexosh kështu si janë një herë, pastaj do t’i hedh në kompjuter. Mos u lodh t’i hedhësh ti, i shkruaj une, m’i dikto, i thashë. Nuk jam mësuar me këtë metodë” pune, dua vetminë në krijimtari, edhe kur punoj në kompjuter, më pati thënë aty nga fundi qershorit 2015. Pra, e fillova me këtë tufë dorëshkrimesh. Duke kërkuar në bazë të titujve të ndodhura në platformën për minitregimet dhe duke lexuar, shpesh gjeja në kujtesën time copëza të vogla bisedash që s’paskëshin qenë gjë tjetër veçse pjesëza të mendimit artistik krijues, si: “Jemi si ai sfungjeri i ngopur, i vështirë do të jetë përparimi tek ne, “Sfungjeri”. “-Si e doni drekën, vone dhe të mirë, apo shpejt…? – Vonë, xha Vaso…”, “Më mirë mos të kisha parë”. “Dimri ha edhe mbeturinat e beharit…”. “Gjer këtu ka ardhur Krishti! Tatiana Zolo