Një dashuri

Ishte një prej ditëve të shumta gri të Milanos, porse pa shi, me atë qiell të pakuptueshëm ku s’merrej vesh në ishin re ato aty a vetëm mjegull, përtej së cilës ndoshta fshihej dielli. Apo thjesht blozë që dilte nga oxhakët, nga shfryrëset e kaldajave me naftë, nga tymtarët e rafinerive Koloradi, nga kamionët zhauritës, nga pusetat, nga pirgjet me gërmadha të hedhura në zonat në ndërtim të rrethinës, nga trakeja e miliona e miliona njerëzve – vallë kaq shumë ishin – të grumbulluar në çimento, asfalt e zemërim përreth tij.