Peshku gjilpërëz

Peshkgjilpërëza po mësonte. Ai po shënonte me bojë që s’fshihet se gjithçka që bënte me të dashurën e tij s’kishte asnjë vlerë. Po zbulonte se gjërat që kishte bërë, vendet ku kishte shkuar, kishin rëndësi vetëm kur këto i bënte me njerëz të tjerë, përveç së dashurës së tij. Për herë të parë po kuptonte sa e këndshme ishte vetëm të shihte një qenie tjetër të merrte frymë. Betty-it nuk i duhej të bënte asgjë, ajo mund ta bënte Peshkgjilpërëzën të lumtur vetëm duke thithur oksigjen në mushkëritë e saj. Gjithashtu nuk ishte e nevojshme për ta të shëtisnin nëpër parqe kapur dorë për dore. Ata madje nuk kishin nevojë as ta preknin njëri- tjetrin. Mjaftonte të tregonin që ekzistonin për të përjetuar dashurinë.