Ora e ligë

Vepra e Gabriel Garsia Markezit, nga njëri libër tek tjetri, siç dihet, është ravijëzuar shpesh mbi intrigën e rikthimit, prandaj edhe “Ora e ligë ” ( 1961 ) përsa i përket kësaj mënyre krijimi, nuk bën përjashtim. Por, nëse në përgjithësi, pikat më të forta të rikthimit sillen më dendur rreth e qark Makondos, në rastin e “Orës së ligë ” ,qyteti imagjinar zëvendësohet me një fshat të pa emër po aq imagjinar, i cili, gjithsesi, shpejt zbulohet të jetë po pranë zonës së Makondos. Ashtu sikurse faqet dhe larmia e romanit “Njëqind vjet vetmi” ( 1967 ) paralaj mëruan dhe u pasuan nga një seri e tërë fragmentesh të përkryera, që nga “Gjethurinat” ( 1955 ) e deri tek “Historia e pabesueshme dhe e trishtuar e Erendirës së padjallëzuar dhe e gjyshes së saj të pashpirt “(1972 ), edhe situatat fjalëpaka të “Orës së ligë ” shpalosen para syve tanë në qendër të një morie rrëfenjash , të ngritura mbi të njëjtin lakonizëm , gjë që i dallon nga romani mëmë.