Thjesht një histori dashurie

Pesë vjet më parë Ejdën Tejlëri u largua nga New York hipur në koçinë e fitimtarëve, drejt diellit dhe dëfrimit të kalifornisë. I porsanderuar me çmimin pulitzer për librin e tij të parë, i mikluar nga kritika dhe i mbështetur nga një numër i madh kopjesh të shitura, skishta dyshime se ai ishte vetëm fillimi i një karriere të ndritur dhe të gjatë. Sa keq që gjërat nuk shkuan pikërisht kështu: libri i tij i parë mbeti i vetmi, agjenti letrar dhe botuesi ju bën ferrë që te dorëzonte të dytin, për të cilin kishte futur në xhep një paradhënie të madhe. Një roman që Ejdëni nuk po e shkruante dot kurrsesi. I dëshpëruar dhe i cungët në ide, në kërkim të frymëzimit provoi të kthehej në qytetin e lindjes, atje ku kishte zënë fill gjithçka. Dhe pikërisht në New york do të njohe Lorenën, shkrimtare romanesh rozë shumë prodhimtare. Po po rozë një gjini që Ejdëni e përbuzte, sepse sipas tij ajo ishte palavi, jo letërsi. Dhe kushdo në ditët e sotme ishte i zoti të shkruante një histori të rëndomte dashurie. Apo ndoshta jo ?