Lutje të përhershme

Dhe ju ende flisni për dashurinë , Madame Rosela , edhe pse keni vuajtur kaq shumë prej saj , më lejoni tju them diqka , për çudinë time u ndjeva e qetë dhe e fortë sikur të kisha veshur një murojë të padukshme , pëshpërimat pas shpinës sime në shtëpi , shikimet e fqinjëve apo thashethemet që vazhdonin përplaseshin me mburojën duke u thërrmuar , mburoja ishte ndërtuar nga dashuria që ndieja për të , pikërisht kjo dashuri më mbrojti nga shkatërrimet që pasuan